ყველაფერი ასტრონომიის შესახებ
ჯერ კიდევ 20 წლის წინ 7 მილიარდ წელზე უფრო ხნიერი გალაქტიკების ძალიან მცირე რაოდენობა იყო ცნობილი(ეს ზღვარი შეესაბამება კოსმოლოგიურ წითელ წანაცვლებას, რომელიც აჭარბებს ერთს). ზოგიერთი მეცნიერი ეჭვობდა კიდეც, უფრო ძველი ვარსკვლავური გროვები(გალაქტიკები) გაცილებით მეტი რაოდენობით უნდა ყოფილიყვნენ კოსმოსში.
გალაქტიკების სპექტრში არსებული წითელი წანაცვლებით ხდება ამ გალაქტიკებამდე მანძილის დადგენა. რაც უფრო ძლიერია წანაცვლება მით უფრო შორსაა გალაქტიკა. მანძილის დადგენის ეს მეთოდი ეფუძნება დოპლერის ეფექტს(ნახეთ მანძილები კოსმოსურ ობიექტებამდე).
(1 სურათი).RGB 110328A . კომბინირებული სურათი, მიღებული ულტრაიისფერ/ოპტიკურში(თეთრი,ნარინჯისფერი) და რენტგენში(ყვითელი,წითელი) კოსმოსური ობსერვატორია ”სვიფტის” მიერ. გამა-ანთება რეგისტრირებულ იქნა 2011 წლის 28 მარტს(3 საათიანი ექსპოზიციის მერე). გამოსახულება nasas პრესრელიზიდან: NASA/Swift/Stefan Immler.
სიმების თეორიის სხვა და სხვა ვერსიები პრეტენზიას აცხადებენ თავიანთ უნივერსალურობაზე სამყაროს აგებულების აღქმის საქმეში.
წითელი წანაცვლება არის მასხივებელი წყაროს სპექტრულ ხაზში შემავალი ტალღების სიგრძის ზრდა(ხაზების წანაცვლება სპექტრის წითელი ნაწილისკენ) ეტალონური გამოსხივების წყაროს სპექტრთან შედარებით. არსებობს ორი მექანიზმი, რომლებიც წითელ წანაცვლებას იწვევენ(ან ორივე ერთად).
როგორც ცნობილია, ჩვენი სამყაროს ატომების ბირთვები პროტონებისა და ნეიტრონებისგან შედგებიან, რომლებიც თავის მხრივ, პირველი თაობის კვარკებისგან არიან აწყობილნი – u-კვარკები და d-კვარკები.