ყველაფერი ასტრონომიის შესახებ
კოსმოსური ბორანი საერთაშორისო სადგურ ”ვარსკვლავს” მოშორდა და გადავიდა თავისი კოსმოსური ფრენების ბოლო ეტაპზე. ეს მისია უკანასკნელია დისკოვერისთვის, დაშვების მერე ის და დანარჩენი შატლებიც შეწყვეტენ ფრენას კოსმოსში.
რა დაემართა ფოტოზე გამოსახულ გალაქტიკურ გროვას? ამის გასარკვევად მარტო კოსმოსური ობსერვატორია ჰაბლით გადაღებული ფოტოები არ კმარა, აუცილებელია კომპიუტერული მოდელირების დახმარებაც. სურათზე ყოველი გადღაბნილი ყვითელი ლაქა ჩვეულებრივი გალაქტიკაა. ეს გალაქტიკები Abel 1689-ის უკან მდებარე, ფონური გალაქტიკებია, უმრავლესობა უცნაურად გადიდებულია და დამახინჯებული, მათ გრძელი და დეფორმირებული რკალების ფორმა მიიღეს, რაც გრავიტაციული ლინზირების შედეგია.
ქაოსურად არიან განაწილებული თუ არა სამყაროში ახლოს მდებარე გალაქტიკები?
ბუნებრივი მოვლენა,რომელიც მრავალი ათასი წლის განმავლობაში არა მარტო ადამიანებში იწვევდა და დღესაც იწვევს შიშსა და გაკვირვებას არის ელ-ჭექი. რომაელები თვლიდნენ,რომ ელვა ღმერთთა ღმერთის – იუპიტერის მუქარა იყო…
საერთაშორისო კოსმოსური სადგური “ვარსკვლავი” ფართოვდება და იცვლის გარეგნობას. ახლახანს კოსმოსური ბორანი დისქავერით, უკანასკნელი მისიით, ს.კ.ს.-ზე სხვა და სხვა ტიპის ტვირთი აიტანეს, მათ შორის მომარაგების მრავალფუნქციონალური ნაკვეთური “ლეონარდო”.
ეს არის რაიონი ატლანტის ოკეანეში, რომელშიც თითქოს საზღვაო და საჰაერო გემების საიდუმლო გაუჩინარებანი ხდება. რაიონი შემოფარგლულია ხაზებით ფლორიდიდან ბერმუდის კუნძულებამდე, შემდეგ კი პუერტო-რიკომდე და უკან ფლორიდამდე ბაჰამების გავლით.
დღევანდელ სურათზე წარმოდგენილია ყველაზე პირველად აღმოჩენილი კომპაქტური გალაქტიკური ჯგუფი – სტეფანეს კვინტეტი. გამოსახულება შედგენილია ”ჰაბლის მემკვიდრეობის” სახელით ცნობილი მონაცემებით. ეს ჯგუფი დედამიწიდან 300 მილიონი სინათლის წლითაა დაშორებული. ხუთიდან მხოლოდ ოთხი მდებარეობს სინამდვილეში ერთმანეთთან ახლოს. ზედმეტი გალაქტიკის შემჩნევა არ არის ძნელი.
ქვები კოპსმოსიდან დედამიწაზე ყოველ დღიურად ცვივა. თუმცა რაც უფრო დიდია ქვა, მით უფრო იშვიათია ასეთი შეჯახებები. კილოგრამობით ასეთი მტვერი ცვივა დედამიწაზე. ყველაზე დიდი ნაწილაკები ატმოსფეროში შემოსვლის დროს კაშკაშა მეტეორიტებად იქცევიან ხოლმე. ქვები და გაყინული მეტეორიტები სწრაფადვე ოქრთქლდებიან ატმოსფეროში შემოსვლისას და ზედაპირამდე ვერ აღწევენ. საფრთხეს წარმოადგენენ კლდოვანი ნამსხვრევები 100 მეტრზე მეტი დიამეტრებით, რომლებიც დედამიწას დაახლოებით 1000 წლის განმავლობაში ერთხელ სტუმრობენ.
დიდი ელიფსური გალაქტიკები შესაძლებელია თოვლის ფიფქის პრინციპით იზრდებიან ზომებში. ამ უღიარებელი ჰიპოთეზის სასარგებლო მტკიცებულება იპოვა ასტრონომთა ჯგუფმა, რომელთა ნაშრომი ჯერჯერობით არ ქვეყნდება მეცნიერულ ჟურნალში.