28.11.2024.
მათემატიკოსებმა სამყაროში სიცოცხლის არსებობის ალბათობის მაჩვენებელი შეამცირეს
მეცნიერებმა ხელახლა შეაფასეს დრეიკის განტოლების ერთ-ერთი პარამეტრი – ცნობილი განტოლებისა, რომელითაც ითვლიან თუ რამდენად მაღლია დედამიწის ფარგლებს გარეთ სიცოცხლის გაჩენის შანსი, ”შემადგენელი” პარამეტრების ალბათობის განსაზღვრით – როგორიცაა ვარსკვლავთა წილი, რომელთა გარშემო მოძრაობენ პლანეტები, პლანეტათა წილი, რომლებიც სიცოცხლისათვის შესაფერისი ზონის მიღმა იმყოფებიან, პლანეტათა რიცხვი სასიცოცხლო ზონაში და ა.შ(მანძილი ვარსკვლავიდან, რომელიც წყლის თხევად მდგომარეობაში არსებობის საშუალებას იძლევა).
ასტრონომთა ორმა ჯგუფმა აღმოაჩინა წყლის ყველაზე დიდი რეზერვუარი, აქამდე აღმოჩენილთა შორის სამყაროში. წყალი, ექვივალენტური 140 ტრილიონი დედამიწის წყლის საფარისა, გიგანტური შავი ხვრელის გარშემოა თავმოყრილი. ხვრელი დედამიწიდან 12 მილიარდი სინათლის წლით დაშორებული კვაზარის ცენტრში მდებარეობს.
ცალკეული ვარსკვლავების და მზის ასაკის შეფასება ხდება ვარსკვლავების აღნაგობისა და ევოლუციის თეორიაზე დაყრდნობით. ამ თეორიის თანახმად, ვარსკვლავები გრავიტაციული ენერგიის(ძლიერი შეკუმშვა) და 
ჩახვეული წრე, რომელმაც ასტრონომების ინტერესი გამოიწვია, 650 სინათლის წლის ზომისაა. ამ კადრზე, მოყვითალო რვიანისებური წრე, თითქმის ჰორიზონტალურ მდგომარეობაშია, ოდნავ დახრილი მარჯვენა მხარეს.
უსასრულო, ხვრელთან მეორე კოსმოსური სიჩქარე(დედამიწის მიზიდულობის ძალის გადასალახავად საჭიროა, რომ ობიექტმა იმოძრაოს მეორე კოსმოსური სიჩქარით – 11 კმ/წმ, მზისთვის 600 კმ/წმ. რაც უფრო მასიურია ციური სხეული მით მეტი სიჩქარეა საჭირო მისგან თავის დასაღწევად)…
ასეულობით გალაქტიკაზე 5 წლიანი დაკვირვებების მერე, ასტრონომებმა დაასკვნეს, რომ შავი ხვრელების უმრავლესობა გალაქტიკების შერწყმის დროს არ გაჩენილან. მათ უმრავლესობას ცენტრში ზემასიური ხვრელი აქვს. ზოგჯერ ამ ხვრელების მასა რამდენიმე მილიარდჯერ აჭარბებს მზის მასას. ისინი პერიოდულად აქტიურები ხდებიან ხოლმე.
მოლეკულარულ ღრუბელზე დაკვირვების დროს, რომელიც Cepheus B-ს სახელითაა ცნობილი და დედამიწიდან 2400 სინათლის წლითაა დაშორებული, გაირკვა, რომ იქ ახალი ვარსკვლავების დიდი რაოდენობით გაჩენის მიზეზი რადიოაქტიური გამოსხივებაა.