ყველაფერი ასტრონომიის შესახებ
რამდენი თანამგზავრი აქვს სატურნს?
ვროპელი ასტრონომების ჯგუფმა გამოიყენა ყველაზე დიდი ტელესკოპი(VLT) რათა შეემოწმებინა ვარაუდი იმის შესახებ, რომ ახალგაზრდა გალაქტიკებს შეუძლიათ ზრდა წყალბადისა და ჰელიუმის ცივი ნაკადების შეწოვის ხარჯზე, ამ პრიმიტიული გაზებითვე ხდებოდა ადრეულ სამყაროში ვარსკვლავების ფორმირება.
ურანის გამოღვიძება არასწორი ტერმინია, ურანს სულ „ღვიძავს“, ის რადიოაქტიურია ბუნებრივად და რადოიაქტიურ დაშლას განიცდის. რადიოაქტიურ ელემენტებს განსხვავებული დაშლის პერიოდი აქვთ, ზოგს იმდენად დიდი, რომ პრაქტიკაში მათ ნახევრად დაშლის პერიოდს იყენებენ, რათა არ მოხდეს ძალიან დიდი ციფრებით მანიპულირება. მაგალითად, ურანი 235, რომელიც ატომური საწვავის მთავარი ელემენტია, ნახევრად დაშლის პერიოდი 235U 7,13×108 წელს უტოლდება.
დედამიწის ღერძის დახრილობის გამო, წლის განმავლობაში ჰორიზონტის მიმართ მზის ასვლის სიმაღლე იცვლება(შესაბამისად დღის ხანგრძლივობაც). ჩრდილოეთ ნახევარსფეროში , როცა ღერძი მზისკენაა გადახრილი, დღე უფრო დიდ ხანს გრძელდება და მზეც დღის განმავლობაში ცაზე საკმაოდ მაღლა ასწრებს ასვლას. შედეგად ტემპერატურა იზრდება, ამ დროს ზაფხულია. როცა ჩრდილოეთ პოლუსი მზის საწინააღმდეგო მიმართულებითაა გადახრილი, ყველაფერი პირიქით ხდება და გარემოც უფრო ცივდება, ამ დროს ზამთარია.
რას დავინახავდით მარსზე მოხვედრის შემთხვევაში? რობოტიზირებულმა აპარატმა „ფენიქსმა“, რომელიც მარსზე 2008 წელს დაეშვა, შეძლო ამ სანახაობის ჩვენთვის წარმოდგენა. სინამდვილეში ეს სურათი 100-ზე მეტი ფოტოს ციფრული კომბინაციებით არის შექმნილი, რომლებიც მთელი 360 გრადუსით გვაჩვენებენ რობოტის გარემომცველ ხედებს.
როგორც სრულფასოვანი ვარსკვლავები, ყავისფერი ჯუჯებიც გაზური ღრუბლების კოლაფსით ფორმირდებიან (ერთ ადგილზე შეგროვება და შეკუმშვა), თუმცა ისინი თერმობირთვული რეაქციების დიდხანს შენარჩუნებას ვერ ახერხებენ არასაკმარისი მასის გამო.
სპიცერის სახელობის ორბიტალური ტელესკოპი.
ტელესკოპი PS1 აღჭურვილია პატარა, 1,8 მეტრიანი სარკით, სამაგიეროდ მას აქვს ყველაზე მაღალი გარჩევადობის ციფრული კამერა და ცის დიდ მონაკვეთზე მეთვალყურეობის შესაძლებლობა.
დოკუმენტალურად დადასტურებული კვლევა ცხოველების ანომალური ქმედებების შესახებ მიწისძვრის წინ, წარმოადგინეს მეცნიერებმა ბრიტანეთის ღია და ოქსფორდის უნივერსიტეტებიდან.
სურათი გადაღებულია კოსმოსური ობსერვატორია ჰაბლის საშუალებით(HUBBLE). ამ უცნაური ფორმის გალაქტიკას „ჰოაგის ობიექტი“ ქვია( Hoag’s Object). ის გველის თანავარსკვლავედში მდებარეობს, დედამიწიდან 600 მილიონი სინათლის წლის მანძილზე. ეს გალაქტიკა წარმოადგენს თითქმის იდეალურ წრეს ცისფერი ვარსკვლავებით, რომელიც ყვითელ ბირთვსაა გარშემორტყმული. ზომით 100 ათასი სინათლის წლისაა. გარსში ცისფერი, მასიური ვარსკვლავები დომინირებენ, ბირთვი კი ძირითადათ ხნიერი, ყვითელი ვარსკვლავებისაგან არის შედგენილი. გარე წრესა და ბირთვს შორის არსებულ სივრცეში შესაძლებელია არის ვარსკვლავთგროვები, ალბათ ძალიან მკრთალი, რის გამოც ისინი არ ჩანან.
ყველაზე ცივები
ყველამ იცის, რომ კოსმოსში ძალიან ცივა – თუმცა არა ყველგან.
