ყველაფერი ასტრონომიის შესახებ
(ტიტანი და დიონა)ტიტანის ერთ-ერთმა ეკვატორულმა შტორმმა გიგანტური ისრის ფორმა მიიღო, ისარი პირდაპირ აღმოსავლეთისკენ არის მიმართული. „ისრის“ სიგრძე 1200 კილომეტრია, თითოეული „ფრთის“ სიგრძე, რომლებიც სამხრეთის და ჩრდილოეთისკენაა მიმართული სიგრძით 1500 კილომეტრ აღწევს. ეს უცნაური ფორმის ღრუბლების სისტემა კადრში 2010 წლის სექტემბერს მოხვდა(NASA/JPL/SSI).
დედამიწასთან სიახლოვის მიუხედავათ, მერკური მზის სისტემის ერთ-ერთ ყველაზე შეუსწავლელ პლანეტად რჩება. ამი სიტუაციის გამოსწორებაზეა მოწოდებული ამერიკული აპარატი Messenger-ი, რომელმაც ისტორიული მანევრი მოახდინა.
18 მარტს მესენჯერმა დამუხრუჭება დაასრულა და მერკურის ორბიტაზე გადავიდა. ტელემეტრიის მიხედვით თუ ვიმსჯელებთ, დედამიწიდან 155 მილიონი კილომეტრის მანძილზე მყოფმა აპარატმა მანევრი ხარვეზების გარეშე შეასრულა.
რას დავინახავდით მარსზე მოხვედრის შემთხვევაში? რობოტიზირებულმა აპარატმა „ფენიქსმა“, რომელიც მარსზე 2008 წელს დაეშვა, შეძლო ამ სანახაობის ჩვენთვის წარმოდგენა. სინამდვილეში ეს სურათი 100-ზე მეტი ფოტოს ციფრული კომბინაციებით არის შექმნილი, რომლებიც მთელი 360 გრადუსით გვაჩვენებენ რობოტის გარემომცველ ხედებს.
მასა: 0,815 დედამიწის მასისა ( 4,8•1023 კგ) საშუალო რადიუსი: 6 050 კმ დიამეტრი: 0,949 დედამიწის დიამეტრისა ( 12 102 კმ ) დაშორება მზიდან: 0,723 ა.ე. ( 108,2 მლნ. კმ) ერთი ბრუნი ღერძის გარშემო: 243,1 დღე ორბიტის გარშემო: 224,7 დღე ღამე ორბიტაზე მოძრაობის საშუალო სიჩქარე: 35,03 კმ/წმ თავისუფალი ვარდნის აჩქარება: 8,9 მ/წმ.კვადრატი.
იმისათვის, რომ ჩვენთვის კარგად ცნობილი მთვარის ხილული მხარის ეს შესანიშნავი პორტრეტი გაეკეთებინა, თანამგზავრ LRO(NASA)-ოს ფართო კუთხიანი კამერით 1300-ზე მეტი ფოტოს გადაღება მოუხდა.
ევრო-ამერიკული მისია ExoMars Trace Gas Orbiter ეცდება გაზების მიხედვით აღმოაჩინოს სიცოცხლის კვალი მარსზე. ეს ინსტრუმენტი იქნება მარსის ატმოსფეროს სტრუქტურული ცვლილებების შესახებ ინფორმაციის მთავარი მომწოდებელი.
რა დევს ჰიპერიონის უცნაური კრატერების ფსკერზე? ზუსტად არავინ იცის.
მერკურის ზედაპირი ძალიან გავს მთვარეს. არის უსასრულო, ვულკანური წარმოშობის ვაკეები,
