10 საინტერესო ფაქტი კოსმოსზე

  ამოუცნობსა და იდუმალებით სავსე კოსმოსზე თანამედროვე მეცნიერებამ ჯერ კიდევ ძალიან მცირეოდენის გაგება შეძლო, რაც ზღვაში წვეთის ტოლფასია.   თუმცა, ის რისი აღმოჩენაც შეძლო საკმაოდ საინტერესო და გასაოცარია. გთავაზობთ ამ ფაქტებიდან ყველაზე საინტერესო 10 აღმოჩენას:
 1. მსუბუქი სატურნი
 რა მოხდება თუ სატურნს წყალში მოვათავსებთ. ეს ხუმრობა სულაც არ არის. სატურნის სიმკვრივე იმდენად დაბალია, გიგანტურ წყლით სავსე ჭურჭელში რომ მოგვეთავსებინა პლანეტა ტივტივს დაიწყებდა. სატურნის სიმკვრივე 0,687 გრ/სმ³ შეადგენს, ხოლო წყლის სიმკვრივე 0.998 გრ/სმ³. თუმცა, ასეთი ექსპერიმენტის ჩასატარებლად ძალიან დიდი ჭურჭელია საჭირო:).
 2. მუდმივად მოძრავი
ჩვენი გალაქტიკა – ირმის ნახტომი 225 კმ/წმ. სიჩქარით ბრუნავს. გარდა ამისა, გალაქტიკა კოსმოსურ სივრცეში მოძრაობის კურსის მიმართულებით 305 კმ/წმ. სიჩქარით მიქრის. ეს იმას ნიშნავს, რომ მთლიანობაში ჩვენ 530 კმ/წმ. სიჩქარით ვმოძრაობთ და ყოველ წუთში 19 000 ათასი კილომეტრით ვშორდებით წერტილს, სადაც ვიყავით. აინშტაინის ფარდობითობის თეორიის მიხედვით სიჩქარე ფარდობითი სიდიდეა, არ არსებობს რაიმე უძრავი წერტილი, რომლის მიმართაც დანარჩენი ობიექტების სიჩქარეების შეფასება იქნებოდა შესაძლებელი.
3.ძველი მეგობარი
 ყოველ წელს მთვარე 3,8 სმ-ით გვშორდება, ეს გამოწვეულია ზღვის მოქცევა-უკუქცევის ფაქტორებთან, რაც ანელებს დედამიწის ბრუნვას 0,002 წამით დღეში. მეცნიერებმა ზუსტად არ იციან როგორ წარმოიშვა მთვარე, მაგრამ საყოველთაოდ აღიარებული თეორიის მიხედვით, მარსის ზომის ობიექტი დედამიწას შეეჯახა და ნამხსვრევებისგან ჩვენი ბუნებრივი თანამგზავრი წარმოიქმნა.
4.უძველესი სინათლე
 სინათლე, რომელიც დღეს დედამიწას ეცემა 30 000 წლისაა. მზის სინათლე, რომელსაც დღეს ჩვენ ვხედავთ 30 000 წლის წინ გაჩნდა. მან დროის დიდი ნაწილი, სანამ მზის ზედაპირამდე მოაღწევდა, მნათობის ბირთვში განუწყვეტელ შთანთქმა-გამოსხივებაში გაატარა და ზედაპირიდან უკვე 8,3 წუთში მოვიდა ჩვენამდე. მზის ბირთვის ტემპერატურა 13 მლნ. კელვინზე მეტია, იქედან წამოსულ ენერგიას კი ბევრი სხვადასხვა ფენების გავლა უწვეს ჩვენამდე მოსაღწევად.
5.მზის დიეტა
მზე წამში მილიარდობით კილოგრამს კარგავს, მზიური ქარების ხარჯზე. მზის ქარები მისი ზედაპირიდან ამოტყორცნილი დამუხტული ნაწილაკების ნაკადებია(პლაზმა), რაც ვარსკვლავის მაღალი ტემპერატურით არის გამოწვეული. მზის ენერგიის ქინძისთავისოდენა ნაწილს ადამიანის განადგურება 160 კილომეტრიდან შეუძლია.
6.დიდი დათვი ვარსკვლავთგროვა არ არის
 ბევრი მიიჩნევს, რომ დიდი დათვი ვარსკვლავთგროვაა. თანავარსკვლავედი ვარსკვლავთა ჯგუფია, მასში შესული ვარსკვლავები ერთმანეთთან ფიზიკურად არ არიან დაკავშირებულნი და ისინი დიდი მანძილით არიან დაშორებული ერთმანეთისგან.
7. გეორგ I I I-ეს ვარსკვლავი
 1781 წელს, როცა სერ უილიამ ჰერშელმა ურანი აღმოაჩინა, მან პლანეტას ინგლისის მეფის გეორგ მესამეს (ცნობილი როგორც შეშლილი მეფე) საპატივცემლოდ მისი სახელი დაარქვა. ასევე, ურანი პირველი პლანეტაა, რომელიც ტელესკოპით აღმოაჩინეს.
8. დამატებითი მთვარეები
 ითვლებოდა, რომ დედამიწას 4 მთვარე ჰყავდა. 1896 წელს დუნკან ვალდრონმა 5 კილომეტრიანი ასტეროიდი აღმოაჩინა, რომელიც მზის ირგვლივ ბრუნავდა და ზუსტად იმდენ დროს ანდომებდა მნათობის შემოვლას, რამდენსაც დედამიწა. ასტეროიდს კრინი შეარქვეს და ზოგჯერ მას დედამიწის მეორე მთვარესაც უწოდებენ. კრინი ტელესკოპით საკმაოდ რთული შესამჩნევია, მეცნიერებმა კიდევ 3 ასეთი ასტეროიდი ამღოაჩინეს.
9. მუსიკალური მზის ლაქები
მზის ლაქების აქტიურობა შესაძლოა იყოს მიზეზი სტრადივარიუსის ვიოლინოს შესანიშნავი ჰანგებისა.
ანტონიო სტრადივარიუსი უდიდეს ვიოლინოს შემქმნლეად მიიჩნევა. ის მე-17 მე-18 საუკუნეებში იტალიაში მოღვაწეობდა. მეცნიერებს უჭირთ ახნსა თუ რა იწვევს ვიოლინოს ჰანგების ასეთ ჰარმონიულობას. თუმცა ერთი რამ ნათელია, ხის მასალა, რომლისგანაც ვიოლინო კეთდება ერთ-ერთი მთავარი განმსაზღვრელი ფაქტორია. 1500-1800-იან წლებში დედამიწაზე მცირე გამყინვარება იყო. ვულკანურმა აქტიურობამ მზის სხივების შემოსვლა შეამცირა. ეს აცივება კი იმ ხეებზე აისახა, რომლებსაც სტრადივარიუსი ვიოლინოების გასაკეთებლად იყენებდა.
10. ცივი შედუღება
 ორი მეტალის ნაჭერი, ყოველგვარი საღებავის გარეშე, კოსმოსში მოხვედრისას ერთმანეთს ეკრობა. შეიძლება დაუჯერებლად ჟღერდეს, მაგრამ ეს სიმართლეა. ასეთი რამ დედამიწაზე, ატმოსფეროს პირობებში არ ხდება. მსგავსი შეთხვევა კოსმოსურ სადგურზე დიდ პრობლემებს გამოიწვევდა, რომ არ იყოს იქ არსებული ყველა ინსტრუმენტი შეღებილი. ამ პროცესს ცივ შედუღებას უწოდებენ.
 ავტორი: თეო ჯაფარიძე.