ყველაფერი ასტრონომიის შესახებ
რამდენი თანამგზავრი აქვს სატურნს?
ტელეპორტაციის რეალურობა ერთ-ერთ ყველაზე საკამათო თემად რჩება. ურიცხვი ნამუშევრები, რომლებიც ასე თუ ისე ამტკიცებენ ან უარყოფენ ტელეპორტაციის შესაძლებლობას, იცვლებიან ახალი, კიდევ უფრო საკამათო და ემოციური თეორიებით.
დღევანდელი დღისთვის არსებობს ორი სხვა და სხვა აზრი – ტელეპორტაციის ორი სახეობით შესაბამისად.
პირველი – ასე თუ ისე რეალური – კვანტური ტელეპორტაციაა.
კოსმოსური ”სიმები” – ეს არის ჩვენი გალაქტიკის ვარსკვლავთშორის სივრცეებში განაწილებული გაზი. უცნაურია, რომ ყველა ასეთი ძაფი ერთნაირი სიგანისაა, რაც მათი ფორმირების საიდუმლოს ამოხსნის გასაღებია. ეს ძაფები უზარმაზარი ზომისაა, ათეულობით სინათლის წლის, ხოლო მათ გასწვრივ, ყველაზე შესქელებულ ადგილებში, ვარსკვლავური გროვები იმყოფებიან. ერთი ასეთი გროვა არწივის თნავარსკვლავედში ასემდე ახალგაზრდა ვარსკვლავს შეიცავს.
მომავალში ასტრონომები, რომლებიც დედამიწაზე ცხოვრობენ, ვეღარ შეძლებენ ადრეული სამყაროს ევოლუციის, კერძოდ კი დიდი აფეთქების შესწავლას, ამას მათ მაგივრად თანამედროვე თანამედროვე ასტრონომები გააკეთებენ.
სპექტრული ანალიზი ობიექტის ხარისხობრივი და რაოდენობრივი შემადგენლობის განსაზღვრის მეთოდთა ერთობლიობაა, რომელიც ეფუძნება მატერიისა და გამოსხივების ურთიერთქმედებით წარმოქმნილი სპექტრის შესწავლას. ატომური და მოლეკულური სპექტრული ანლიზი საშუალებას იძლევა განისაზღვროს საკვლევი ელემენტის ატომური და მოლეკულური შემადგენლობა.
უძველესი გალაქტიკის ლინზირებული, ორმაგი გამოსახულება(ნაჩვენებია წრეებით) (NASA, ESA, J. Richard (CRAL), J.-P. Kneib (LAM), Marc Postman (STScI)).
ასტრონომები მუხლჩაუხრელად აგრძელებენ ჩვენი გალაქტიკის მასიურ ვარსკვლავებზე ნადირობას. ამ გალაქტიკური მასშტაბების ძებნაში, ისინი იყენებენ ტელესკოპებს, რომლებიც გამოირჩევიან მაღალი მგრძნობელობით ინფრაწითელი და რენტგენის გამოსხივების მიმართ. ამასთან ერთად ისინი ცდილობენ დაამტკიცონ, რომ ზემასიური ვარსკვლავები რენტგენის დიაპაზონშიც ასხივებენ.
ამ სურათზე ჰელიოსფეროს ცხვირი წითელი წერტილითაა აღნიშნული(Nathan Schwadron, University of New Hampshire).
კვარკებზე დაწვრილებით საუბარი სცილდება პოპულარული ასტრონომიის თემას, თუმცა მაინც შეგიქმნით ამ ერთდროულად არსებულ და თან არ არსებულ ელემენტარულ ნაწილაკზე გარკვეულ წარმოდგენას, რადგან ასეთი კითხვა დაისვა მომხმარებლის მიერ კატეგორიაში ”ატომი”.
შედარებით მცირე ზომის რეგიონი ჩვენს გალაქტიკაში, რომლის რადიუსი დაახლოებით 3000 სინათლის წელია, მკვეთრად განსხვავდება მისი დანარჩენი ნაწილების თვისებებისგან. ცენტრში მიმდინარეობს ვარსკვლავთწარმომქმნელი პროცესები, აქვე მდებარეობს გალაქტიკის ბირთვიც, რომელმაც ოდესღაც ხელი შეუწყო ჩვენი ვარსკვლავური სისტემის კონდენსაციას ვარსკვლავებად, პლანეტებად, ასტეროიდებად თუ გაზებად.