
მზის სისტემის პლანეტები, როგორც დედამიწა, “პლანეტოძვრებს” განიცდიან. ეს დაამტკიცა უკვე ისტორიად ქცეულმა “აპოლონის” მისიებმა მთვარეზე. მისიის დროს მიღებულ მონაცემებს მეცნიერები ახლაც იკვლევენ და მათზე დაყრდნობით ადგენენ პლანეტების კვლევის მომავალ გეგმებს. რატომ ვსწავლობთ ჩვენ პლანეტების სეისმოაქტიურობას? და რა ვიცით მის შესახებ?

საუკუნის დასაწყისში პერსევსის GK ყველაზე ელვარე ვარსკვლავად იქცა პლანეტა დედამიწის ცაზე. აფეთქების დროს გამოტყორცნილი ნივთიერება გაფართოებას აგრძელებს და ნისლეულად იქცევა, რომლსაც ნისლეული ფეიერვერკი შეარქვეს(
მეცნიერთა საერთაშორისო ჯგუფმა, გამოიყენა რა კოსმოსური გამა-ტელესკოპი ”ფერმი”, აღმოჩინა უცნაურად მძლავრი მილიწამიანი პულსარი, რომელიც ასეთი ობიეტქბის ფორმირების შესახებ არსებულ თეორიებს ეწინააღმდეგება.
ასტრონომთა ჯგუფმა შორეული შავი ხვრელების შემომფარგვლელი ელვარე დისკოების კვლევის ახალი მეთოდი გამოიყენა.

