ზემოთ: SN 2006gy(ილუსტრაცია). ქვემოთ: SN 2006gy და გალაქტიკის ბირთვი, რომელშიც ის იმყოფება. მარცხნივ: ინფრაწითელ დიაპაზონში, მარჯვნივ: რენტგენში(NASA).
თვე: ივლისი 2011
უსასრულობის ნიშანი ჩვენს გალაქტიკაში
ჩახვეული წრე, რომელმაც ასტრონომების ინტერესი გამოიწვია, 650 სინათლის წლის ზომისაა. ამ კადრზე, მოყვითალო რვიანისებური წრე, თითქმის ჰორიზონტალურ მდგომარეობაშია, ოდნავ დახრილი მარჯვენა მხარეს.
როგორია ჩვენი გალაქტიკის ზემასიური შავი ხვრელის მიზიდულობის ძალა?(თოკო)
უსასრულო, ხვრელთან მეორე კოსმოსური სიჩქარე(დედამიწის მიზიდულობის ძალის გადასალახავად საჭიროა, რომ ობიექტმა იმოძრაოს მეორე კოსმოსური სიჩქარით – 11 კმ/წმ, მზისთვის 600 კმ/წმ. რაც უფრო მასიურია ციური სხეული მით მეტი სიჩქარეა საჭირო მისგან თავის დასაღწევად)…
როგორ გაჩნდნენ ზემასიური შავი ხვრელები?
ასეულობით გალაქტიკაზე 5 წლიანი დაკვირვებების მერე, ასტრონომებმა დაასკვნეს, რომ შავი ხვრელების უმრავლესობა გალაქტიკების შერწყმის დროს არ გაჩენილან. მათ უმრავლესობას ცენტრში ზემასიური ხვრელი აქვს. ზოგჯერ ამ ხვრელების მასა რამდენიმე მილიარდჯერ აჭარბებს მზის მასას. ისინი პერიოდულად აქტიურები ხდებიან ხოლმე.
ახალი ვარსკვლავები აქტიური მშობლებისგან ჩნდებიან
მოლეკულარულ ღრუბელზე დაკვირვების დროს, რომელიც Cepheus B-ს სახელითაა ცნობილი და დედამიწიდან 2400 სინათლის წლითაა დაშორებული, გაირკვა, რომ იქ ახალი ვარსკვლავების დიდი რაოდენობით გაჩენის მიზეზი რადიოაქტიური გამოსხივებაა.
ერთხელ მზის გარშემო
ნეპტუნი თავისი ღერძის გარშემო ერთ სრულ ბრუნს თითქმის 16 საათში აკეთებს. ამიტომ მზის სისტემის უშორესი გაზური გიგანტის ეს 4 ფოტო გადაღებული ოთხ საათიანი ინტერვალებით ერთ ნეპტუნისეულ დღეს ფარავს(Hubble).
დედამიწა და მთვარე ”მესენჯერიდან”
როგორ გამოიყურება დედამიწა, თუ მას მერკურის ზედაპირიდან შევხედავთ? ეს ავტომატურმა კოსმოსურმა თანამგზავრმა ”მესენჯერმა” გაარკვია.
”თვითმკვლელი” კომეტა
მზის კოსმოსურმა ობსერვატორია SOHO-მ კომეტის ”თვითმკვლელობა” გადაიღო. მზის მახლობელს ეძახიან კომეტებს, რომლებიც ჩვენს მნათობთან ახლოს მოძრაობენ – ზოგიერთი მათგანი მას რამდენიმე ათასეული კილომეტრითც კი უახლოვდება.
სამყაროს ბრუნვის კვალი
სპირალური, გალაქტიკების ყველაზე გავრცელებული ტიპი. ისინი ასტრონომებისთვის სტატისტიკური ინფორმაციის ყველაზე მდიდარ წყაროებს წარმოადგენენ(NASA, ESA, ჰაბლის მემკვიდრეობა(STScI/AURA)-ESA/Hubble Collaboration)).