სინათლის არეკვლის კანონი

 წარმოიდგინეთ, რომ თქვენ სინათლის სხივი ამრეკლი ზედაპირისკენ მიმართეთ, მაგალითად, ლაზერული მაჩვენებელი სარკისკენ ან გაპრიალებული ზედაპირის მქონე ლითონისკენ. სხივი ასეთი ზედაპირიდან აირეკლება და გარკვეული მიმართულებით გავრცელდება.

ცენტრიდანული ძალა

 თქვენ, ალბათ, გადაგიტანიათ უსიამოვნო შეგრძნება, როცა მანქანა, რომელშიც ზიხართ, მკვეთრ მოსახვევში შედის. გეჩვენებათ, რომ სადაც არის მანქანიდან გადმოვარდებით. თუ ნიუტონის კანონებს გავიხსენებთ, გამოდის, რომ რადგან მანქანის კარებზე მიეკარით, ესეიგი თქვენზე რაღაცა ძალამ იმოქმედა. მას ჩვეულებრივ „ცენტრიდანულ ძალას“ უწოდებენ. სწორედ ცენტრიდანული ძალის გამოა, რომ მოსახვევში შესვლისას ლამის სუნთქვა შეგვეკრას, როცა ეს ძალა მანქანის ძარაზე გვაკრავს(centrum(ცენტრი) და fugus(სირბილი),1689 წელს შემოიღო ისააკ ნიუტონმა).

ელექტრონული გამტარობის თეორია(დენი)

 XIX საუკუნის ბოლოს მეცნიერებმა უკვე იცოდნენ კავშირის შესახებ წინაღობას, დენის ძალასა და ძაბვას შორის, რომელიც ომის კანონით აღიწერება, რომ ჰოლის ეფექტის მიხედვით მეტალებში დენის მატარებლები უარყოფითად დამუხტული ელექტრონები არიან. წინაღობის აღწერა უკვე ატომის დონეზე იყო საჭირო. ამის პირველი მცდელობა 1900 წელს გერმანელ ფიზიკოსს პაულ დრუდეს(Paul Drude, 1863–1906) ჰქონდა.