ყველაფერი ასტრონომიის შესახებ
გარემო ყოველთვის რადიოტალღბითაა სავსე, რომლებიც რადიო და ტელესადგურებიდან, კოსმოსიდან და სხვა წყაროებიდან გამოსხივდებიან. ამ ტალღების გამო მეტალის სხეულები მუდმივად ვიბრირებენ. ეს ვიბრაცია ძალიან სუსტია და მისი გაგონება მანამდე არ შეგვიძლია, სანამ ის ხმოვან ტალღებს არ წარმოქმნის, სწორედ ეს ხდება, როცა ჩვენ რადიომიმღებს ვრთავთ.
ევროპის სამხრეთული ობსერვატორია.
ყოველწლიურად ასტრონომები სამყაროს ასობით ახალი ობიექტის აღმოჩენას ახდენენ. ესენია ვარსკვლავები, პლანეტები და ნისლეულები, გალაქტიკები, რომელთაც საკმაოდ უცნაურ სახელებს არქმევენ ხოლმე. საინტერესოა, რა პრინციპით ხდება ეს?
”ვოიაჯერები” ასტროფიზიკოსებს ირმის ნახტომის ვარსკვლავების წარმოქმნის პროცესების შესწავლაში ეხმარებიან(Science).
მზის სისტემის პლანეტები, როგორც დედამიწა, “პლანეტოძვრებს” განიცდიან. ეს დაამტკიცა უკვე ისტორიად ქცეულმა “აპოლონის” მისიებმა მთვარეზე. მისიის დროს მიღებულ მონაცემებს მეცნიერები ახლაც იკვლევენ და მათზე დაყრდნობით ადგენენ პლანეტების კვლევის მომავალ გეგმებს. რატომ ვსწავლობთ ჩვენ პლანეტების სეისმოაქტიურობას? და რა ვიცით მის შესახებ?
მეცნიერება არსებობს, სანამ არსებობენ გამოცანები და კითხვები, რომელთაც ჩვენ ბუნება გვისვამს. მიუხედავად იმისა, რომ ბევრი რამე უკვე ვიცით და ახალი აღმოჩენების რიცხვიც იზრდება, მეცნიერთა წინაშე მაინც დგას რამდენიმე გადაუწყვეტელი პრობლემა.
ადამიანის მიერ კოსმოსში გაშვებული აპარატებიდან რომელია ყველაზე შორს? ამჟამად ეს არის „ვოიაჯერ-1“, ის 1977 წელს გაუშვეს და ახლა მზიდან აპარატამდე მანძილი 17,5 მილიარდი კილომეტრია. ეს 16 სინათლის საათს უტოლდება ან 117 ასტრონომულ ერთეულს(1ა.ე.= 150 000 000 კმ.).
ერთ-ერთი პროექტი, რომელზეც ნასას უარის თქმა მოუხდა, არის ევროპის კოსმოსური კვლევების სააგენტოსთნ(ESA) ერთად წამოწყებული გრავიტაციული ტალღების დეტექტორი LISA(Large Synoptic Survey Telescope).
ამერიკელებმა და ბრიტანელებმა დაიწყეს ვარსკვლავთმფრენის კონცეფციაზე მუშაობა, რომელიც შეძლებს 50-100 წლის განმავლობაში მიაღწიოს მზესთან ახლოს მყოფ ვარსკვლავებამდე. ასეთი ვადები იმიტომ აირჩიეს, რომ ხომალდის შემქმნელებს მცირე შანსი მაინც ჰქონდეთ, სანამ ცოცხლები იქნებიან, მიიღონ სიგნალი შორეულ ვარსკვლავთან მიღწევის შესახებ.
პროექტ “იკარუსის” შექმნაზე ამერიკელი მეცნიერების არაკომერციული ჯგუფი Tau Zero Foundation-ი მუშაობს, რომლის ერთ-ერთი დამფუძნებელი და პრეზიდენტი არის ცნობილი ფიზიკოსი მარკ მილისი. ადრე ის მოწინავე კოსმოსური ძრავების კონცეფციაზე მუშაობდა ნასაში. პროექტში აგრეთვე მონაწილეობენ ბრიტანეთის საპლანეტათშორისო საზოგადოების წევრები(British Interplanetary Society — BIS).