დიდი აფეთქების მერე მხოლოდ ორი ელემენტი არსებობდა სამყაროში – წყალბადი და ჰელიუმი. უფრო მძიმე ატომები ამ ელემენტების შეერთებით გაჩნდნენ.
ყველაფერი ასტრონომიის შესახებ
დიდი აფეთქების მერე მხოლოდ ორი ელემენტი არსებობდა სამყაროში – წყალბადი და ჰელიუმი. უფრო მძიმე ატომები ამ ელემენტების შეერთებით გაჩნდნენ.
მეცნიერებმა სატურნის ბუნებრივ თანამგზავრ ტიტანზე კრიოვულკანების არსებობა უარყვეს – მათ წარმოადგინეს ახალი ახსნა ტიტანის ზედაპირზე არსებული „საეჭვო“ ლანდშაფტებისა, რომლებსაც აქამდე აქტიურ ვულკანურ პროცესებს უკავშირებდნენ( Icarus; Space.com.).
(1 სურათი).RGB 110328A . კომბინირებული სურათი, მიღებული ულტრაიისფერ/ოპტიკურში(თეთრი,ნარინჯისფერი) და რენტგენში(ყვითელი,წითელი) კოსმოსური ობსერვატორია ”სვიფტის” მიერ. გამა-ანთება რეგისტრირებულ იქნა 2011 წლის 28 მარტს(3 საათიანი ექსპოზიციის მერე). გამოსახულება nasas პრესრელიზიდან: NASA/Swift/Stefan Immler.
თერმობირთვული სინთეზი – ატომური დაშლის შებრუნებული რეაქცია: უფრო პატარა ბირთვები უფრო დიდებად ერთიანდებიან. სამყაროში ყველაზე გავრცელებული რეაქცია არის წყალბადის ბირთვების თერმობირთვული გაერთიანება ჰელიუმად.
საშუალო დაშორება მზიდან – 2 871 მლნ. კმ
დიამეტრი – 51 118 კმ
ორბიტაზე მოძრაობის სიჩქარე – 6,81 კმ/წმ
ერთი ბრუნი მზის გარშემო – 84 წელი
თავისუფალი ვარდნის აჩქარება: 9,0 მ/წმ2
მეორე კოსმოსური სიჩქარე: 21,4 კმ/წმ
ტრიალის მიმართულება: საწინააღმდეგო
ზედაპირის ტემპერატურა: -220°С
ღერძის გარშემო ერთი ბრუნი: 17 სთ 14 წთ
დედამიწიდან დაშორება: 2,6 დან 3,2 მლრდ.კმ
ორბიტალურმა ტელესკოპმა „კეპლერმა“ შეაგროვა მონაცემები „ვარსკვლავძვრებზე“(მიწისძვრა), ხუთასამდე მზისმაგვარი ვარსკვლავიდან. ამის შესახებ იუწყებიან ჟურნალი Sciense და პორტალი Space.com.-ი.
ფიზიკოსებმა, რომლებიც ამერიკულ ამაჩქარებელ ტევატრონზე მუშაობენ, ჯერჯერობით ამოუხსნებლი მოვლენის აღმოჩენაზე აკეთებენ განცხადებას, რომელიც, შესაძლებელია, აქამდე უცნობი ნაწილაკის დაბადებასთან იყოს დაკავშირებული.
მოწმენდილ ღამის ცაზე, კარგად ჩაბნელებული გარემოდან, შესაძლებელია სუსტი მანათობელი ზოლის დანახვა. ეს ზოლი ჩვენი სპირალური გალაქტიკის, ირმის ნახტომის ვარსკვლავური დისკოა.
შეჯახებამ, რომელიც 100 მილიონი წლის წინ დაიწყო და დღესაც გრძელდება, გაზისა და მტვრის ღრუბლებში მილიონობით ვარსკვლავის ჩამოყალიბება გამოიწვია. მათ შორის ყველაზე მასიურებმა უკვე გაიარეს განვითარების მთელი ციკლი და აფეთქდნენ როგორც ზეახალი ვარსკვლავები.