ყველაფერი ასტრონომიის შესახებ
ამ პინგვინს პიგმენტაცია აქვს დარღვეული, მის ორგანიზმში შავი პიგმენტები ჭარბობს. თუმცა ის კომფორტულად გრძნობს თავს და თანამოძმეებისაგან არც ქცევით გამოირჩევა. მონაცემების მიხედვით ასეთი ანომალია ძალიან იშვიათად ხდება, ასეთი ფრინველის ნახვის შანსი მილიონში ერთია.
წარმოდგენა ელემენტარულ ნაწილაკებზე ეფუძნება ნივთიერების დისკრეტულობის ფაქტს, ის არსებობს როგორც მატერიის ასევე ენერგიის სახით(ელემენტარული ნაწილაკები, ენერგია და ნივთიერება ერთი და იგივეა, E=mc²). ზოგიერთ ნაწილაკს რთული შიდა სტრუქტურა გააჩნია, თუმცა მათი ნაწილებად გამოყოფა შეუძლებელია. სხვებს არ გააჩნიათ სტრუქტურა, მათ ფუნდამენტალურებს უწოდებენ.
კამერამ Wide Field Imager, რომელიც 2,2 მეტრი დიამეტრის ტელესკოპზე აყენია ევროპის სამხრეთულ ობსერვატორიაში(ჩილე), მიიღო გალაქტიკა NGC 3621-ის ფოტო, ის შიძლებოდა ჩაგვეთვალა სპირალური გალაქტიკების კლასიკურ ნიმუშად, რომ არა ერთი განსხვავება, მას არა აქვს ე.წ. ცენტრალური ბალჯი(სფეროსებრი შესქელება ბირთვის გარშემო).
NGC 3621 ჰიდრას თანავარსკვლავედში მდებარეობს, 22 მილიონი სინათლის წლის მანძილზე დედამიწიდან. იდეალურად ბრტყელი ფორმა იმაზე მეტყველებს, რომ ის არასოდეს შეჯახებია სხვა გალაქტიკებს.
მწვანედ შემოსაზღვრული ჰექსაგონალური სტრუქტურის მქონე ბორის ნიტრიდი შეიცავს სამ კაშკაშა აზოტის და სამ ბნელ ბორის ატომებს.
რანო-რარაკუს ქვის სამტეხლოები სანაპიროს გზებით უკავშირდებიან. მათ გასწვრივ მოაების(სურათი) დიდი რაოდენობა ალაგია.
მკვლევართა აზრით, მისი ასაკი 40 ათას წელზე მეტია. წითელი ხნით შესრულებული ნახატი წარმოგვიდგენს დიდი ხნის წინათ გადაშენებულ, თანამედროვე ემუს მაგვარ ორ ფრინველს.
უახლოეს წლებში დიდი ადრონული კოლაიდერი ტევატრონის გამოცანას ამოზსნის
იანვრის პირველ რიცხვებში კოლაბორაცია CDF-მა, რომელიც ამერიკულ პროტონ-ანტიპროტონულ კოლაიდერ ტევატრონზე მუშაობდა, ახალი ეფექტის აღმოჩენის შესახებ გააკეთა განცხადება. ეს ეფექტი ვერ ეწერება ატომური ფიზიკის სტანდარტულ მოდელში.
მარსმავალ ოპორტუნიტისათვის ეს გრძელი გზა იყო, მან მისიის დაგეგმილ ხანგრძლივობას 36-ჯერ გადააჭარბა.
ორიონის ვარსკვლავების ფერები
ვარსკვლავის ფერს მისი ტემპერატურა განსაზღვრავს. წითელი ვარსკვლავები ცივები არიან, მათი ზედაპირის ტემპერატურა დაახლოებით 3000 კელვინია, ცისფერები გაცილებით ცხელები არიან, ზედაპირის ტემპერატურა 30 000 კელვინს აჭარბებს. ჩვენი ყვითელი ვარსკვლავის, მზის ზედაპირი 6000 კელვინამდეა გაცხელებული. ფერთა განსხვავება, თვალსაჩინოებისთვის, უკეთესად შეიმჩნევა წარმოდგენილ ფოტოზე, რომელზეც ვარსკვლავები გადაღებულია ობიექტივის ფოკუსის საფეხურობრივი ცვლილებით.