ავტორი: კახა გოგოლაშვილი

არაბეთის უდაბნოებიდან ცაში ასული მტვერი ჯერ აზერბაიჯანში, რუსეთში და ახლა საქართველოშიც მოვიდა წვიმის წვეთებთნ შერეული ტალახის სახით. ასეთი წვიმები ადამიანის ჯანმრთელობისთვის სრულიად უსაფრთხოა(რა აღარ ცვივა ციდან).

კოსმოსური ”სიმები” – ეს არის ჩვენი გალაქტიკის ვარსკვლავთშორის სივრცეებში განაწილებული გაზი. უცნაურია, რომ ყველა ასეთი ძაფი ერთნაირი სიგანისაა, რაც მათი ფორმირების საიდუმლოს ამოხსნის გასაღებია. ეს ძაფები უზარმაზარი ზომისაა, ათეულობით სინათლის წლის, ხოლო მათ გასწვრივ, ყველაზე შესქელებულ ადგილებში, ვარსკვლავური გროვები იმყოფებიან. ერთი ასეთი გროვა არწივის თნავარსკვლავედში ასემდე ახალგაზრდა ვარსკვლავს შეიცავს.

  მომავალში ასტრონომები, რომლებიც დედამიწაზე ცხოვრობენ, ვეღარ შეძლებენ ადრეული სამყაროს ევოლუციის, კერძოდ კი დიდი აფეთქების შესწავლას, ამას მათ მაგივრად თანამედროვე თანამედროვე ასტრონომები გააკეთებენ.

უძველესი გალაქტიკის ლინზირებული, ორმაგი გამოსახულება(ნაჩვენებია წრეებით) (NASA, ESA, J. Richard (CRAL), J.-P. Kneib (LAM), Marc Postman (STScI)).

ასტრონომები მუხლჩაუხრელად აგრძელებენ ჩვენი გალაქტიკის მასიურ ვარსკვლავებზე ნადირობას. ამ გალაქტიკური მასშტაბების ძებნაში, ისინი იყენებენ ტელესკოპებს, რომლებიც გამოირჩევიან მაღალი მგრძნობელობით ინფრაწითელი და რენტგენის გამოსხივების მიმართ. ამასთან ერთად ისინი ცდილობენ დაამტკიცონ, რომ ზემასიური ვარსკვლავები რენტგენის დიაპაზონშიც ასხივებენ.