კოსმოსური სიმით გადაბმული გალაქტიკები

გალაქტიკები NGC 5216 და NGS 5218 დაკავშირებულნი არიან კოსმოსური „სიმით“, რომელიც სიგრძეში 22 სინათლის წლისაა. სისტემა ორი ურთიერთქმედი გალაქტიკისგან შედგება, მდებარეობს დიდი დათვის თანავარსკვკლავედში და დედამიწიდან 17 მილიონი სინათლის წლითაა დაშორებული.

გალაქტიკათა ზღვა

ESO(ევროპის სამხრეთული ობსერვატორია)-ს მიერ გადაღებული ახალი სურათები ათასეულობით გალაქტიკების დემონსტრაციას ახდენენ, კერძოდ გალაქტიკათა დიდ ჯგუფს, რომელიც მასიურ გალაქტიკურ  გროვას, სახელად აბელს ეკუთვნის, ნომრით 315. ცაზე შეუიარაღებელი თვალით ყურებისას, მხოლოდ ჩვენი გალაქტიკის ვარსკვლავების და მეზობელი უახლოესი სამი გალაქტიკის დანახვა შეიძლება(დიდი და პატარა მაგელანის ნისლეული, ანდრომედას გალაქტიკა). ადამიანის თვალი ძალიან სუსტია იმისათვის, რომ სურათზე გამოსახული გალაქტიკები დაინახოს. ეს რომ შესაძლებელი იყოს, მაშინ ცა მთლიანად განათებული მოგვეჩვენებოდა.

 

ახალგაზრდა გალაქტიკებს ზრდა ცივი გაზების ხარჯზე შეუძლიათ

  ვროპელი ასტრონომების ჯგუფმა გამოიყენა ყველაზე დიდი ტელესკოპი(VLT) რათა შეემოწმებინა ვარაუდი იმის შესახებ, რომ ახალგაზრდა გალაქტიკებს შეუძლიათ ზრდა წყალბადისა და ჰელიუმის ცივი ნაკადების შეწოვის ხარჯზე, ამ პრიმიტიული გაზებითვე ხდებოდა ადრეულ სამყაროში ვარსკვლავების ფორმირება.

ჰოგის ობიექტი

სურათი გადაღებულია კოსმოსური ობსერვატორია ჰაბლის საშუალებით(HUBBLE). ამ უცნაური ფორმის გალაქტიკას „ჰოაგის ობიექტი“ ქვია( Hoag’s Object). ის გველის თანავარსკვლავედში მდებარეობს, დედამიწიდან 600 მილიონი სინათლის წლის მანძილზე. ეს გალაქტიკა წარმოადგენს თითქმის იდეალურ წრეს ცისფერი ვარსკვლავებით, რომელიც ყვითელ ბირთვსაა გარშემორტყმული. ზომით 100 ათასი სინათლის წლისაა. გარსში ცისფერი, მასიური ვარსკვლავები დომინირებენ, ბირთვი კი ძირითადათ ხნიერი, ყვითელი ვარსკვლავებისაგან არის შედგენილი. გარე წრესა და ბირთვს შორის არსებულ სივრცეში შესაძლებელია არის ვარსკვლავთგროვები, ალბათ ძალიან მკრთალი, რის გამოც ისინი არ ჩანან.

სტეფანის კვინტეტი

დღევანდელ სურათზე წარმოდგენილია ყველაზე პირველად აღმოჩენილი კომპაქტური გალაქტიკური ჯგუფი – სტეფანეს კვინტეტი. გამოსახულება შედგენილია ”ჰაბლის მემკვიდრეობის” სახელით ცნობილი მონაცემებით. ეს ჯგუფი დედამიწიდან 300 მილიონი სინათლის წლითაა დაშორებული. ხუთიდან მხოლოდ ოთხი მდებარეობს სინამდვილეში ერთმანეთთან ახლოს. ზედმეტი გალაქტიკის შემჩნევა არ არის ძნელი.

თოვლის ფიფქივით

  დიდი ელიფსური გალაქტიკები შესაძლებელია თოვლის ფიფქის პრინციპით იზრდებიან ზომებში. ამ უღიარებელი ჰიპოთეზის სასარგებლო მტკიცებულება იპოვა ასტრონომთა ჯგუფმა, რომელთა ნაშრომი ჯერჯერობით არ ქვეყნდება მეცნიერულ ჟურნალში.

გალაქტიკის ნარჩენები

 

მეცნიერებმა პოტსდამის ასტროფიზიკის ინსტიტუტიდან ჩვენს გალაქტიკაში აღმოაჩინეს სხვა უფრო მცირე, მეზობელი გალაქტიკის ნარჩენები. აღმოჩენილ ვარსკვლავთა ჯგუფს მერწყულის ნაკადი უწოდეს.

 

ჩვენი გალაქტიკის ცენტრი

 ჩვენი გალაქტიკის ცენტრი ძალიან მშფოთვარე ადგილია. ხილულ დიაპაზონში ის არ ჩანს, სინათლის მშთანთქავი, სქელი ვარსკვლავური ღრუბლების გამო. 

სპირალური გალაქტიკა NGC3621

კამერამ Wide Field Imager, რომელიც 2,2 მეტრი დიამეტრის ტელესკოპზე აყენია ევროპის სამხრეთულ ობსერვატორიაში(ჩილე), მიიღო გალაქტიკა  NGC 3621-ის ფოტო, ის შიძლებოდა ჩაგვეთვალა სპირალური გალაქტიკების კლასიკურ ნიმუშად, რომ არა ერთი განსხვავება, მას არა აქვს ე.წ. ცენტრალური ბალჯი(სფეროსებრი შესქელება ბირთვის გარშემო).
NGC 3621 ჰიდრას თანავარსკვლავედში მდებარეობს, 22 მილიონი სინათლის წლის მანძილზე დედამიწიდან. იდეალურად ბრტყელი ფორმა იმაზე მეტყველებს, რომ ის არასოდეს შეჯახებია სხვა გალაქტიკებს.